YARGITAY 9.HUKUK DAİRESİ
FAZLA ÇALIŞMA
ÜCRET TESPİTİ
TANIK İFADELERİ
ÖZET: Dava konusu işyerinde çalışmayan ve bu işyerinden alışveriş yaptıklarını söyleyen tanıkların ifadelerine dayanılarak; davacının çalışma süreleri ve ücreti tespit edilemez.
Ücret konusunda ilgili meslek kuruluşlarından emsal ücret araştırması yapılmalıdır.
Davacının işyerinde işçi mi ya da ortak mı olduğu araştırılırken resmi kurumlardan bilgi istenmelidir.
Y.9.HD. E.2007/22416 K.2007/29850 T.09.10.2007
Davacı açmış olduğu bu davada 1997 yılında 2002 yılı Ekim ayına kadar davalıya ait iş yerinde çalıştığını ileri sürerek ihbar ve kıdem tazminatı ile bir kısım işçilik alacaklarının ödetilmesini talep etmiştir. Davalı vekili davacının işyerinde çalışmadığını, kendi adına komisyonculuk yapıldığını savunmuştur. Mahkemece davacının iddiasına değer verilerek isteklerin kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Dosya içindeki sigorta acil kaydına göre davacı işçi, 01.06.1997-31.08.1999 tarihleri arasında davalıya ait işyerinde çalışmıştır. Bu tarihten sonra çalışmalarıyla ilgili olarak sigorta kaydı ya da başkaca yazılı belge bulunmamaktadır. Davacı tanıklarından davalı ile karşılıklı ticaret yaptıklarını ileri süren F., davacının işyerinde ortak olarak bulunduğunu bildiğini açıklamıştır. Davalının iddiası da 1999 sonrasında davacının ortak olduğu yönüne olup bu konuda resmi kurumlardan gerekli araştırmaya gidilmeli ve sonucuna göre karar verilmelidir.
Mahkemece davacının aylık ücretinin 2.000.000.000 TL olarak kabulü ile sonuca gidilmesi de hatalı olmuştur. Davacı bu konuda yazılı bir delil sunamadığı gibi, konuya dair tek açıklamada bulunan tanık da işyerinde alışveriş yaptığını ileri süren bir müşteri olup, beyanına göre sonuca gidilmesi doğru olmaz. Davacının çalıştığı tarihler ve fiilen yaptığı işi bildirilerek ilgili meslek kuruluşundan ücret araştırması yapılmalı ve sonucuna göre karar verilmelidir. Bu konuda eksik incelemeyle karar verilmesi de hatalı olmuştur.
Davacı işçi fazla çalışma ile bayram ve genel tatil ücreti isteklerinde bulunmuş, mahkemece taleplerin kabulüne karar verilmiştir. Davalı tanıklarından ikisi işyerinden alışveriş yaptığını ileri süren kişiler olup, çalışma sün ve saatleri konusunda beyanlarına göre hesaplama yapılması doğru olmaz. Diğer davalı tanığı ise, davalıya ait işyeri karşısında bulunan kendisine ait işyerindeki mesai saatlerini açıklamış ve davalıya ait işyerinde de aynı şekilde çalışılmış olabileceğini bildirmiştir. Bahsi geçen tanık beyanı da ispat konusunda yeterli sayılmaz. Bu durumda davacı işçi işyerinde fazla çalışma yaptığını ve dini, milli bayram ile genel tatillerde çalıştığını yönetimce kanıtlayabilmiş değildir. Anılan isteklerin reddi gerekirken yazılı şekilde kabulü hatalı olmuştur.
SONUÇ
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, Davalı yararına takdir edilen 500 TL duruşma avukatlık parasının karşı tarafa yükletilmesine, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 09.10.2007 gününde oybirliği ile karar verildi.