T.C.
YARGITAY
2. HUKUK DAİRESİ
E. 2008/9996
K. 2009/16183
T. 29.9.2009
• BOŞANMA ( Maddi Tazminat – Söz Nişan ve Düğün Masraflarıyla İlgili Talepler Aile Mahkemesinin Görevine Girmediği/Bu Talepler Yönünden Görevsizlik Kararı Verilmesi Gerektiği )
• MADDİ TAZMİNAT ( Boşanma Talebi ile Birlikte İstendiği – Söz Nişan ve Düğün Masraflarıyla İlgili Talepler Aile Mahkemesinin Görevine Girmediği/Bu Talepler Yönünden Görevsizlik Kararı Verileceği )
• GÖREV ( Davalı Koca Boşanma Yanında Maddi Tazminat Talebinde Bulunduğu – Söz Nişan ve Düğün Masraflarıyla İlgili Talepler Aile Mahkemesinin Görevine Girmediği/Bu Talepler Yönünden Görevsizlik Kararı Verileceği )
• SÖZ NİŞAN VE DÜĞÜN MASRAFLARI ( İlgili Talepler Aile Mahkemesinin Görevine Girmediği/Bu Talepler Yönünden Görevsizlik Kararı Verileceği – Davalı Koca Boşanma Yanında Maddi Tazminat Talebinde Bulunduğu )
1086/m.7,27
ÖZET : Davalı-davacı koca, karşı davaya ilişkin dilekçesinde boşanma yanında maddi tazminat talebinde bulunmuştur. Bu talebinin bir kısmının düğünde takılan takılar karşılığı olduğunu, diğer kısmının ise söz, nişan ve düğün masrafları ile eve almış olduğu eşyalar karşılığı olduğunu beyan etmiştir. Söz, nişan ve düğün masraflarıyla ilgili talepler aile mahkemesinin görevine girmez. Bu talepler yönünden görevsizlik kararı verilmesi gerekirken işin esasına girilerek hüküm verilmesi isabetsizdir.
DAVA : Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda; mahalli mahkemece verilen hükmün davacı-davalı kadın tarafından kusur, karşı dava, tazminatlar ve yoksulluk nafakasına ilişkin olarak, davalı-davacı koca tarafından her iki dava yönünden temyizen mürafaa icrası suretiyle tetkiki istenilmekle duruşma için tayin olunan bugün temyiz eden davalı Rıfat vekili Av. L.Y. ve karşı taraf davacı Gülden vekili Av. E.B. geldi. Gelenlerin konuşması dinlendikten sonra işin incelenerek karara bağlanması için duruşmadan sonraya bırakılması uygun görüldü. Bugün dosyadaki bütün kâğıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : 1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre tarafların aşağıdaki bentler kapsamı dışındaki temyiz itirazları yersizdir.
2-Kısa kararda davalı-davacı kocanın manevi tazminat talebi reddedildiği halde; gerekçeli kararda manevi tazminat isteği hakkında hiç hüküm tesis edilmeyerek, kısa kararla gerekçeli karar arasında çelişki yaratılmıştır.
Hukuk Usulü Muhakemeleri Yasası’nın 381/2. maddesi uyarınca kararın tefhimi en az 388. maddede belirtilen hüküm sonucunun duruşma tutanağına geçirilerek okunması suretiyle olur. Bu durumda gerekçeli kararın, tefhim edilen karar yanlış da olsa, buna uygun düzenlenmesi gerekmektedir. Yanlışlık ancak temyiz yoluna başvurulması ve kararın bozulması halinde düzeltilebilir. Tefhim edilen kararla gerekçeli karardaki aykırılık diğer yönler incelenmeden tek başına bozma sebebi olur. O halde mahkemece yapılacak iş, 10.04.1992 tarihli 7/4 sayılı içtihadı birleştirme kararı gözetilerek yeniden karar oluşturmaktan ibarettir.
3-Davacı-davalı kadının ekonomik ve sosyal durumu için yazılan müzekkere cevabı beklenmeksizin eksik araştırma ile yazılı şekilde yoksulluk nafakası takdiri isabetsizdir.
4-Davalı-davacı koca, karşı davaya ilişkin dilekçesinde; boşanma talebinin yanında davacı-davalıdan 115.000.-TL maddi tazminat istemiş, bu talebinin 30.000 TL.’sinin davacı-davalıya düğünde takılan takılar karşılığı olduğunu, 85.000.-TL’sinin de söz, nişan ve düğün masrafları ile kendisinin müşterek eve almış olduğu eşyalar ve beyaz eşyalar karşılığı olduğunu açıklamıştır. Nispi harcını da yatırmıştır. Talepte yer alan söz, nişan ve düğün masraflarıyla ilgili kısım aile mahkemesinin görevine girmeyip asliye mahkemesinin görevi içindedir. O halde, 85.000.-TL’lik talebin, ne miktarının söz, nişan ve düğün masrafları karşılığı olarak istediği açıklattırılıp, bu talepler yönünden görevsizlik kararı verilmesi gerekirken işin esasının incelenerek yazılı şekilde ret hükmü kurulması doğru bulunmamıştır.
SONUÇ : Temyiz edilen hükmün yukarıda 2, 3 ve 4. bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, 3. bentte gösterilen bozma sebebine göre davacı-davalının yoksulluk nafakasının miktarının az olduğuna ilişkin temyiz itirazının, 4. bentte gösterilen bozma sebebine göre de, davalı-davacının bu kalemle ilgili davacı-davalı yararına takdir edilen vekalet ücretine ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına, hükmün bozma kapsamı dışında kalan bölümlerinin yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 29.09.2009 gününde oybirliğiyle karar verildi.