T.C.
YARGITAY
2. HUKUK DAİRESİ
E. 2009/2805
K. 2010/5268
T. 18.3.2010
• BOŞANMA VEYA AYRILIK DAVASI ( Açılınca Hakim Davanın Devamı Süresince Gerekli Olan Özellikle Eşlerin Barınmasına Geçimine Malların Yönetimine ve Çocukların Bakım ve Korunmasına İlişkin Geçici Önlemleri Kendiliğinden ( Resen ) Almak Zorunda Olduğu )
• GEÇİCİ ÖNLEMLER ( Boşanma veya Ayrılık Davası Açılınca Hakim Davanın Devamı Süresince Gerekli Olan Özellikle Eşlerin Barınmasına Geçimine Malların Yönetimine ve Çocukların Bakım ve Korunmasına İlişkin Geçici Önlemleri Resen Almak Zorunda Olduğu )
• BOŞANMA YÜZÜNDEN YOKSULLUĞA DÜŞECEK TARAF ( Kusuru Daha Ağır Olmamak Koşuluyla Geçimi İçin Diğer Taraftan Mali Gücü Oranında Süresiz Olarak Nafaka İsteyebileceği ve Nafaka Yükümlüsünün Kusuru Aranmayacağı )
• NAFAKA DAVASI ( Boşanma Yüzünden Yoksulluğa Düşecek Taraf Kusuru Daha Ağır Olmamak Koşuluyla Geçimi İçin Diğer Taraftan Mali Gücü Oranında Süresiz Olarak Nafaka İsteyebileceği ve Nafaka Yükümlüsünün Kusuru Aranmayacağı )
4721/m.175,185,186/1,223
ÖZET : 1-) Boşanma veya ayrılık davası açılınca hakim, davanın devamı süresince, gerekli olan, özellikle eşlerin barınmasına geçimine, malların yönetimine ve çocukların bakım ve korunmasına ilişkin geçici önlemleri kendiliğinden ( resen ) almak zorundadır.
2-) Boşanma yüzünden yoksulluğa düşecek taraf, kusuru daha ağır olmamak koşuluyla geçimi için diğer taraftan mali gücü oranında süresiz olarak nafaka isteyebilir. Nafaka yükümlüsünün kusuru aranmaz. Toplanan delillerle, boşanma ya sebep olan olaylarda davacı kadının daha ağır kusurlu olmadığı, her hangi bir geliri ve malvarlığının bulunmadığı, boşanma yüzünden yoksulluğa düşeceği gerçekleşmiştir. O halde, davacı kadın yararına geçimi için uygun miktarda yoksulluk nafakası takdiri gerekir.
DAVA : Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen ve yukarda tarih numarası gösterilen hüküm manevi tazminat, ziynet ve para alacağı, tedbir ve yoksulluk nafakası yönünden temyiz edilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : 1-)Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre davalının manevi tazminata yönelik temyiz itirazları yersizdir.
2-)Davacının temyizının incelenmesine gelince;
a-)Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre davacının sair temyiz itirazları yersizdir.
b-)Boşanma veya ayrılık davası açılınca hakim, davanın devamı süresince, gerekli olan, özellikle eşlerin barınmasına ( T.M.K. madde 186/1 ) geçimine, ( T.M.K.madde 185/3 ) malların yönetimine ( T.M.K. 223, 242, 244, 262, 263, 264, 267, 215 ) ve çocukların bakım ve korunmasına ( T.M.K. madde 185/2 ) ilişkin geçici önlemleri kendiliğinden ( resen ) almak zorundadır ( T.M.K.169 ). O halde : Türk Medeni Kanunu’nun 185/3. ve 186/3. maddeleri uyarınca, tarafların ekonomik ve sosyal durumları da gözetilerek dava tarihinden geçerli olmak üzere davacı kadın yararına uygun miktarda tedbir nafakasına hükmedilmesi gerekirken, yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı bulunmuştur.
c-)Boşanma yüzünden yoksulluğa düşecek taraf, kusuru daha ağır olmamak koşuluyla geçimi için diğer taraftan mali gücü oranında süresiz olarak nafaka isteyebilir. Nafaka yükümlüsünün kusuru aranmaz. ( T.M.K. m. 175 ) Toplanan delillerle, boşanma ya sebep olan olaylarda davacı kadının daha ağır kusurlu olmadığı, her hangi bir geliri ve malvarlığının bulunmadığı, boşanma yüzünden yoksulluğa düşeceği gerçekleşmiştir. O halde, davacı kadın yararına geçimi için uygun miktarda yoksulluk nafakası takdiri gerekirken isteğin reddi doğru görülmemiştir.
d-)Toplanan delillerden ziynetlerin bozdurulup harcandığı sabittir. Bu sebeple bilirkişi raporu ile tespit edilen 4608.70 TL.nın tahsiline karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
SONUÇ : Temyiz edilen hükümün yukarda 2/b-c ve d bentlerinde gösterilen nedenlere BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan bölümlerinin yukarda 1. ve 2/a bendinde gösterilen sebeplerle ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz ilam harcının temyiz eden davalıya yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna 67.20 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcının yatıran davacıya geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 18.3.2010 gününde oybirliğiyle karar verildi.