T.C.
YARGITAY
3. HUKUK DAİRESİ
E. 2014/7660
K. 2014/14962
T. 18.11.2014
• İŞTİRAK NAFAKASI TALEBİ ( Davacı Annenin Memur Olduğu/Davalı Babanın Emekli Maaşı Ve Makam Şoförlüğünden Aylık Ücret Aldığı – Davacı Annenin de Çalıştığı Ve Çocuğun Masraflarına Katılma Yükümlülüğü Olduğunun Gözetileceği – Takdir Edilen Nafakanın Fazla Olup Hakkaniyet İlkesine Aykırı Olduğu )
• ÇALIŞAN ANNENİN MASRAFLARA KATILMA YÜKÜMLÜLÜĞÜNÜN GÖZETİLMESİ ( Davacı Annenin Memur Olduğu/Davalı Babanın Emekli Maaşı Ve Makam Şoförlüğünden Aylık Ücret Aldığı – Takdir Edilen Nafakanın Fazla Olup Hakkaniyet İlkesine Aykırı Olduğu )
• HAKKANİYET İLKESİNE AYKIRILIK ( Davacı Annenin Memur Olduğu/Davalı Babanın Emekli Maaşı Ve Makam Şoförlüğünden Aylık Ücret Aldığı – Davacı Annenin de Çalıştığı Ve Çocuğun Masraflarına Katılma Yükümlülüğünün Gözetileceği – Takdir Edilen Nafakanın Fazla Olduğu )
4721/m. 4, 182/2, 328/1, 330/1
ÖZET : Davada; müşterek çocuklar için nafaka talebine ilişkindir.
Davacı anne memur olup, aylık 1.200 TL geliri bulunmaktadır. Davalı babanın 1.000 TL emekli maaşı bulunmakta, ayrıca makam şöförlüğü işinden de aylık 1.000-TL almaktadır.
Tarafların gerçekleşen sosyo-ekonomik durumlarına, nafakanın niteliğine, müşterek çocuğun yaşı ve ihtiyaç düzeyine, özellikle davacı annenin de çalıştığı ve müşterek çocuğun bakım ve eğitim masraflarına katılma yükümlülüğünün bulunduğu gözetildiğinde; yerel mahkemece 600 TL ve 450 TL olarak takdir edilen iştirak nafakası miktarı fazla olup, bu husus hakkaniyet ilkesine aykırı görülmüş, bu sebeple hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
DAVA : Taraflar arasında görülen nafakanın artırılması davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
KARAR : Davada; müşterek çocuklardan İ. için aylık nafakanın 800 TL, A. için ise, aylık nafakanın 700 TL olarak tespitine karar verilmesi talep ve dava edilmiştir.
Mahkemece, İ. için aylık nafakanın 600 TL, A. için ise aylık nafakanın 450 TL olarak tespitine karar verilmiştir.
TMK.nın 182/2.maddesine göre; “Velayetin kullanılması kendisine verilmeyen eşin çocuk ile kişisel ilişkisinin düzenlenmesinde, çocuğun özellikle sağlık, eğitim ve ahlak bakımından yararları esas tutulur.
Davalı eş, çocuğun bakım ve eğitim giderlerine gücü oranında katılmak zorundadır”.
Aynı Yasanın 328/1.maddesine göre de; “Ana ve babanın bakım borcu, çocuğun ergin olmasına kadar devam eder. Nafaka miktarı, çocuğun ihtiyaçları ile anne ve babanın hayat koşulları ve ödeme güçleri dikkate alınarak belirlenir. Nafaka miktarının belirlenmesinde çocuğun gelirleri de gözönünde bulundurulur” ( TMK. 330/1 ).
Somut olayda, davacı anne memur olup, aylık 1.200 TL gelirinin bulunduğu, davalı babanın 1.000 TL emekli maaşının olduğu, ayrıca makam şöförlüğü yaptığı ve bu işinden de aylık 1.000 TL aldığı anlaşılmıştır.
Tarafların gerçekleşen sosyo-ekonomik durumlarına, nafakanın niteliğine, müşterek çocuğun yaşı ve ihtiyaç düzeyine, özellikle davacı annenin de çalıştığı ve müşterek çocuğun bakım ve eğitim masraflarına katılma yükümlülüğünün bulunduğu gözetildiğinde; yerel mahkemece takdir edilen iştirak nafakası miktarı fazla olup, bu husus hakkaniyet ilkesine aykırı görülmüş, bu sebeple hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
O halde mahkemece yapılacak iş; müşterek çocuğun yaşı, eğitim durumu, ihtiyaçları, davacı çalışan anne ile nafaka yükümlüsü babanın ekonomik durumu gözetilerek, TMK’nun 4.maddesinde vurgulanan hakkaniyet ilkesi de dikkate alınarak daha uygun nafakaya hükmetmek olmalıdır.
SONUÇ : Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar göz önünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 18.11.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.