Toplumun temelini oluşturan en küçük kurum ailedir, anayasamız tarafından da ailenin korunması amaçlanmıştır. Devlet ailenin korunması için gerekli olan tüm tedbirleri alır. Ailenin korunması amaçlandığından boşanma sebepleri de kanuni olarak sınırlandırılmıştır. Evlilikle kurulmuş olan karı koca ilişkisini boşanma sebeplerinin varlığı durumunda boşanma ile sona erdirmek mümkündür. Boşanma, mahkeme kararıyla yani boşanma kararı ile boşanma davası yoluyla gerçekleşir. Boşanma davalarında görevli mahkemeler aile mahkemesidir ve aile mahkemesi kanunda belirtilmiş boşanma sebepleri dışında başka sebeplerle boşanma kararı veremez. Evliliğini devam ettirmek istemeyen taraflar (eşler) ise anlaşarak boşanmaya karar verebilirler. Bu durumda anlaşmalı boşanma davası söz konusu olabilir. Ancak eşler anlaşarak boşanmaya karar vermiş olsalar dahi anlaşmalı boşanma davası için aranan yasal şartlara uygunluk gerekmektedir. Keza eşler arasında varsa müşterek çocukların velayeti hususu yada nafaka ve tazminatlar, boşanmanın mali sonuçlarına ilişkin konularda anlaşma sağlanamıyorsa anlaşmalı boşanma değil,çekişmeli boşanma davası söz konusu olacaktır.