T.C.
YARGITAY
2. HUKUK DAİRESİ
E. 2010/6907
K. 2011/7439
T. 2.5.2011
• BOŞANMA ( Davalı Kocanın Birlik Görevlerini Yerine Getirmediği/Telefonla Eşine Kendisini İstemediğine İlişkin Mesaj Çekmesi – Eşleri Birlikte Yaşamaya Zorlamanın Artık Kanunen Mümkün Görülmemesine Göre Boşanmaya Karar Verilecek Yerde Yetersiz Gerekçe İle Davanın Reddinin Doğru Bulunmadığı )
• BİRLİK GÖREVLERİNİ YERİNE GETİRMEYEN KOCA ( Telefonla Eşine Kendisini İstemediğine İlişkin Mesaj Çekmesi – Eşleri Birlikte Yaşamaya Zorlamanın Artık Kanunen Mümkün Görülmemesine Göre Boşanmaya Karar Verileceği )
• ORTAK HAYATIN TEMELİNDEN SARSILMASI ( Davalı Kocanın Birlik Görevlerini Yerine Getirmediği/Telefonla Eşine Kendisini İstemediğine İlişkin Mesaj Çekmesi – Eşleri Birlikte Yaşamaya Zorlamanın Artık Kanunen Mümkün Görülmemesine Göre Boşanmaya Karar Verileceği )
4721/m.166/1,185/1
ÖZET : Yapılan soruşturma, toplanan delillerle davalı kocanın eşine telefonla mesaj gönderip “seni istemiyorum”, “yolumdan çekil”, “sakın arama”, “kızlarını da istemiyorum” şeklinde beyanda bulunduğu ve çocuklarıyla da ilgilenmeyerek birlik görevlerini yerine getirmediği anlaşılmaktadır. Bu halde taraflar arasında ortak hayatı temelinden sarsacak derecede ve birliğin devamına imkân vermeyecek nitelikte bir geçimsizlik mevcut ve sabittir. Olayların akışı karşısında davacı dava açmakta haklıdır. Bu şartlar altında eşleri birlikte yaşamaya zorlamanın artık kanunen mümkün görülmemesine göre, boşanmaya karar verilecek yerde, yetersiz gerekçe ile davanın reddi doğru bulunmamıştır.
DAVA : Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen ve yukarıda tarih numarası gösterilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Yapılan soruşturma, toplanan delillerle davalı kocanın eşine telefonla mesaj gönderip “seni istemiyorum”, “yolumdan çekil”, “sakın arama”, “kızlarını da istemiyorum” şeklinde beyanda bulunduğu ve çocuklarıyla da ilgilenmeyerek birlik görevlerini ( TMK.md.185/1 ) yerine getirmediği anlaşılmaktadır. Bu halde taraflar arasında ortak hayatı temelinden sarsacak derecede ve birliğin devamına imkân vermeyecek nitelikte bir geçimsizlik mevcut ve sabittir. Olayların akışı karşısında davacı dava açmakta haklıdır. Bu şartlar altında eşleri birlikte yaşamaya zorlamanın artık kanunen mümkün görülmemesine göre, boşanmaya ( TMK.md. 166/1 )karar verilecek yerde, yetersiz gerekçe ile davanın reddi doğru bulunmamıştır.
SONUÇ : Davacının temyiz itirazının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine,işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 02.05.2011 gününde oybirliğiyle karar verildi.