T.C.
YARGITAY
9. HUKUK DAİRESİ
E. 1991/11154
K. 1991/16567
T. 24.12.1991
• BAHŞİŞİN ÜCRET SAYILMASI ( Asgari Ücretin Altındaki Farkın Ödenmesi Zorunluluğu )
• ÜCRET SAYILAN ÖDEMELER ( Bahşiş – Asgari Ücretin Altındaki Farkın Ödenmesi Zorunluluğu )
• BAHŞİŞ GELİRİNİN ASGARİ ÜCRETİN ALTINDA KALDIĞI DURUMLARDA FARK ÜCRETE KARAR VERİLMESİ GEREKECEĞİ
1475/m.26,33
ÖZET : Ücret, bir kimseye bir iş karşılığında işveren ya da üçüncü kişiler tarafından sağlanan ve nakten ödenen meblağdır. Bu nedenle bahşiş de ücrettir. Ancak bahşiş gelirleri asgari ücretin altında kalan kişi aradaki farkın ödettirilmesini isteyebilir.
DAVA : Davacı, ihbar, kıdem tazminatı, fazla çalışma ve yıllık ücretli izin parası bayram, hafta ve genel tatil gündelikleri ile ücret alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmekle dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : 1- Dosyadaki yazılarla toplanan delillere ve kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacı davalıya ait hamamda keseci olarak çalıştığını, işveren tarafından ücret ödenmediğini iddia ederek, 5 yıllık ücret isteğinde bulunmuş, mahkemece, geriye doğru 5 yıl için asgari ücretlerden hesaplanan miktara karar verilmiştir. Ancak davacı işverenden ücret almamakla birlikte müşterilerden bahşiş aldığı anlaşılmaktadır. İş Kanunu`nun 26`ncı maddesine göre genel anlamda ücret, bu kimseye bir iş karşılığında işveren veya üçüncü kişiler tarafından sağlanan ve nakden ödenen meblağı kapsar. Ona göre, üçüncü kişiler tarafından bahşiş olarak ödenen para da, ücret anlamındadır. O halde yapılacak iş davacının ortalama olarak günde kaç müşteriye kese yaptığının ve böylece gün de dönemlerine göre, ne kadar bahşiş alabileceğini, gerekirse bilirkişi marifetiyle tesbit etmek, bahşiş toplamı, asgari ücretin altında kaldığı anlaşılırsa, aradaki farka karar vermek asgari ücretin altına düşmemesi halinde ise ücret isteğini red etmekten ibarettir. Bu yön üzerinde durulup, gerekli araştırma ve inceleme yapılmadan 5 yıllık ücrete karar verilmesi doğru değildir..
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarda gösterilen nedenle BOZULMASINA, 24.12.1991 gününde oybirliğiyle karar verildi.