T.C.
YARGITAY
3. HUKUK DAİRESİ
E. 2000/11743
K. 2001/263
T. 16.1.2001
• KAT MÜLKİYETİ ( Birden Çok Parsel Üzerinde Mevcut Ana Yapılar/Ortak Bir Yönetimin Mümkün Olduğu – Sözleşme Yönetim Planı Niteliğinde Olmadığından Uyuşmazlıkların Genel Hükümlere Göre Çözümleneceği )
• YÖNETİM PLANI NİTELİĞİNDE OLMAYAN SÖZLEŞME ( Birden Çok Parsel Üzerinde Mevcut Ana Yapıların Ortak Yönetimi – Uyuşmazlıkların Kat Mülkiyeti Kanunu Hükümlerine Göre Çözümlenemeyeceği )
• SİTE YÖNETİM SÖZLEŞMESİ ( Kat Mülkiyeti Kanunu Hükümlerinde Öngörülen Yönetim Planı Niteliğinde Olmadığı – Uyuşmazlıkların Genel Hükümlere Göre Çözümleneceği )
634/m.1,10
ÖZET : Kat Mülkiyeti, tek bir parsel üzerinde bulunan gayrimenkullerde tesis edilebilir. Birden çok parsel üzerinde mevcut ana yapılardaki bağımsız bölüm malikleri arasında, ortak bir yönetim mümkün ise de, bu sözleşme Kat Mülkiyeti Kanunu hükümlerinde öngörülen yönetim planı niteliğinde olmadığından ortak yönetimden doğacak uyuşmazlıklar genel hükümlere göre çözümlenmelidir.
DAVA : Dava dilekçesinde itirazın iptali faiz ve masraflarla birlikte davalı taraftan tahsili istenilmiştir. Mahkemece davanın kabulü cihetine gidilmiş, hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
KARAR : Davacı vekili dava dilekçesi ile davalının ortak giderlerin tahsili için yapılan takibe vaki itirazının iptalini talep etmiş, mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Kat Mülkiyeti, Kat Mülkiyeti Kanun hükümlerine göre tek bir parsel üzerinde bulunan gayrimenkullerde tesis edilebilir. Birden çok parsel üzerinde mevcut ana yapılardaki bağımsız bölüm malikleri arasında, ortak bir yönetim mümkün ise de, bu sözleşme Kat Mülkiyeti Kanunu hükümlerinde öngörülen yönetim planı niteliğinden değildir. Bu sözleşme ile öngörülen ortak yönetimden doğacak uyuşmazlıklar genel hükümlere göre çözümlenir.
Mahkemece 5 ayrı parselden oluşan site yönetimi tarafından açılan davada, dava değerinin dava tarihine göre Sulh Hukuk Mahkemesinin görevini aştığı ve Asliye Hukuk Mahkemesinin görevine girdiği dikkate alınmaksızın işin esasına yönelik hüküm kurulması bozmayı gerektirmemiştir.
SONUÇ : Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK’nın 428. maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine 16.1.2001 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.