T.C.
YARGITAY
4. HUKUK DAİRESİ
E. 2013/1663
K. 2013/5391
T. 25.3.2013
• MANEVİ TAZMİNAT İSTEMİ ( Hakimlerin Yargılama Faaliyetinden Dolayı Devlet Aleyhine Tazminat Davası Açılabileceği – Tazminat Davasının Yargıtay’ın İlgili Hukuk Dairesinde Açılacağı )
• HAKİMLERİN YARGILAMA FAALİYETİ ( Devlet Aleyhine Tazminat Davası Açılabileceği – Tazminat Davasının Yargıtay’ın İlgili Hukuk Dairesinde Açılacağı )
• TAZMİNAT DAVASI ( Hakimlerin Yargılama Faaliyetinden Dolayı Devlet Aleyhine Açılabileceği – Tazminat Davasının Yargıtay’ın İlgili Hukuk Dairesinde Açılacağı )
6100/m.47,Geç.2
ÖZET : Dava, manevi tazminat istemine ilişkindir. Yargılama aşamasında yürürlüğe giren 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 46. maddesinde; hakimlerin yargılama faaliyetinden dolayı Devlet aleyhine tazminat davası açılabileceği biçiminde düzenleme yapılmıştır. 6110 sayılı Yasa’nın Geçici 2. maddesinde ise, tazminat davasının ilgili hukuk dairesinde açılacağı düzenlenmiştir. Aynı şekilde, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 47. maddesinde de, tazminat davasının Yargıtay’ın ilgili hukuk dairesinde açılacağı belirtilmiştir. Mahkemece, davalı olarak gösterilen C. Savcısı D. Y. ve davalı Adalet Bakanlığı’na yönelik dava hakkında açıklanan yasal düzenlemeler göz önünde tutulmak suretiyle bir karar verilmesi gerekir.
DAVA : Davacı İ. S. vekili tarafından, davalı D. Y. vdl. aleyhine 15/06/2006 gününde verilen dilekçe ile manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın reddine dair verilen 19/06/2012 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili ve davalılardan Adalet Bakanlığı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü:
KARAR : 1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalılardan A. T. B.’e yönelik temyiz itirazları rededilmelidir.
2-Davalılardan D. Y. ve Adalet Bakanlığı’na yönelik temyiz itirazlarına gelince:
Dava, manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı ile davalı Adalet Bakanlığı tarafından temyiz olunmuştur.
Dava dilekçesinde, davacı hakkında yürütülen ceza soruşturmasının ve düzenlenen iddianamenin hukuka aykırı olduğu ileri sürülerek manevi tazminat isteminde bulunulmuştur.
“Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair” 6110 sayılı Yasa 14/02/2011 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanmak suretiyle yürürlüğe girmiştir. 6110 sayılı Yasa’nın 12. maddesi ile 2802 sayılı Hakimler ve Savcılar Kanunu’na 93/A maddesi eklenmiştir. Maddedeki düzenlemeye göre:
Hakim ve savcıların bir soruşturma, kovuşturma veya davayla ilgili olarak yaptıkları işlem, yürüttükleri faaliyet veya verdikleri her türlü kararlar nedeniyle:
a )Ancak Devlet aleyhine tazminat davası açılabilir.
b )Kişisel kusur, haksız fiil veya diğer sorumluluk sebeplerine dayanılarak da olsa hakim veya savcı aleyhine tazminat davası açılamaz.
Devlet aleyhine açılacak tazminat davası ancak dava konusu işlem, faaliyet veya kararın dayanağı olan;
a )Soruşturma sonucunda verilen kovuşturmaya yer olmadığına dair kararın veya kamu davası açılmış ise kovuşturma sonucunda verilen hükmün,
b )Dava sonunda verilen hükmün, kesinleştiği tarihten itibaren bir yıl içinde açılabilir. Kovuşturmaya yer olmadığına dair kararın veya hükmün kesinleşmesinden önce, hakim veya savcının söz konusu işlem, faaliyet veya kararıyla ilgili olarak görevinin gereklerine aykırı hareket etmek suretiyle görevini kötüye kullanmaktan mahkumiyeti halinde ise tazminat davası bu hükmün kesinleşmesinden itibaren bir yıl içinde açılabilir.
Yine, yargılama aşamasında yürürlüğe giren 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 46. maddesinde; hakimlerin yargılama faaliyetinden dolayı Devlet aleyhine tazminat davası açılabileceği biçiminde düzenleme yapılmıştır.
6110 sayılı Yasa’nın Geçici 2. maddesinde ise, tazminat davasının ilgili hukuk dairesinde açılacağı düzenlenmiştir.Aynı şekilde, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 47. maddesinde de, tazminat davasının Yargıtay’ın ilgili hukuk dairesinde açılacağı belirtilmiştir.
Mahkemece, davalı olarak gösterilen C. Savcısı D. Y. ve davalı Adalet Bakanlığı’na yönelik dava hakkında açıklanan yasal düzenlemeler göz önünde tutulmak suretiyle bir karar verilmesi gerekir. Hüküm, açıklanan nedenlerle yerinde görülmemiş ve bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın, yukarıda ( 2 ) sayılı bentte gösterilen nedenle davalılardan D. Y. ve Adalet Bakanlığı yönünden BOZULMASINA; bozma nedenine göre, davacının bu davalılara yönelik diğer temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına; davalılardan A. T. B.’e yönelik temyiz itirazlarının ise ( 1 ) sayılı bentte gösterilen nedenlerle reddine ve temyiz eden davacıdan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine, 25.03.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.