T.C.
YARGITAY
2. HUKUK DAİRESİ
E. 2007/13963
K. 2008/13938
T. 23.10.2008
• BOŞANMA DAVASI ( Davalı Hasta ve Ameliyatlı Olan Bu Yüzden Yardıma ve Bakıma Muhtaç Durumda Bulunan Kayınvalideye Yardımcı Olmadığı Gibi Üstelik Hakaret Ettiğinden Kabulü Gereği )
• ORTAK HAYATI TEMELİNDEN SARSACAK DERECEDE GEÇİMSİZLİK ( Davalı Hasta ve Ameliyatlı Olan ve Bakıma Muhtaç Durumda Bulunan Kayınvalideye Yardımcı Olmadığı Gibi Üstelik de Hakaret Ettiğinden Boşanma İsteminin Kabulü Gereği )
• AHLAKİ ÖDEV ( Yardıma ve Bakıma Muhtaç Durumda Bulunan Kayınvalideye Yardımcı Olmak Ahlaki Bir Ödev Olduğu – Bu Ödev ve Fedakarlık Her İki Eş İçin de Geçerli Olduğu )
• KAYINVALİDEYE YARDIM ETME MECBURİYETİ ( Yardıma ve Bakıma Muhtaç Durumda Bulunan Kayınvalideye Yardımcı Olmak Ahlaki Bir Ödev Olduğu – Bu Ödev ve Fedakarlık Her İki Eş İçin de Geçerli Olduğu )
4721/m.185
ÖZET : Hasta ve ameliyatlı olan, bu yüzden yardıma ve bakıma muhtaç durumda bulunan kayınvalideye yardımcı olmak ahlaki bir ödevdir. Bu ödev ve fedakarlık her iki eş için de geçerlidir. Davalı, birliğin mutluluğunu temine yönelik olarak bu yükümlülüğünü yerine getirmemiş, üstelik kayınvalidesine hakaret etmiştir. Bu halde, taraflar arasında ortak hayatı temelinden sarsacak derecede ve birliğin devamına imkan vermeyecek nitelikte bir geçimsizlik mevcut ve sabittir. Gerçekleşen olaylar karşısında boşanmaya karar verilmelidir.
DAVA : Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen ve yukarıda tarih numarası gösterilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Davalının, ayrı şehirde oturan ve rahatsızlığının tedavisi için evlerine gelen, geçici bir süreyle evlerinde bulunan ameliyatlı olması nedeniyle de yardıma ve bakıma muhtaç durumda bulunan kayınvalidesini istemediği, ona yardımcı olmadığı ve “terbiyesiz” gibi sözler sarf ettiği yapılan soruşturma ve toplanan delillerle gerçekleşmiştir.
Eşler, evlilik birliğinin mutluluğunu elbirliğiyle sağlamak ve birbirlerine yardımcı olmak zorundadırlar ( TMK. m. 185 ) ve evlilikte eşit hak ve yükümlülüklere sahiptirler. Hasta ve ameliyatlı olan, bu yüzden yardıma ve bakıma muhtaç durumda bulunan kayınvalideye yardımcı olmak ahlaki bir ödevdir. Bu ödev ve fedakarlık her iki eş için de geçerlidir. Davalı, birliğin mutluluğunu temine yönelik olarak bu yükümlülüğünü yerine getirmemiş, üstelik kayınvalidesine hakaret etmiştir. Bu halde, taraflar arasında ortak hayatı temelinden sarsacak derecede ve birliğin devamına imkan vermeyecek nitelikte bir geçimsizlik mevcut ve sabittir.
Gerçekleşen olaylar karşısında davacı dava açmakta haklıdır. Bu koşullar altında eşleri birlikte yaşamaya zorlamanın artık kanunen mümkün görülmemesine göre, boşanmaya karar verilecek yerde, yazılı gerekçelerle davanın reddi doğru bulunmamıştır.
SONUÇ : Davacının temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün yukarıda açıklanan sebeple BOZULMASINA, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 23.10.2008 gününde oybirliğiyle karar verildi.