T.C.
YARGITAY
4. HUKUK DAİRESİ
E. 2012/9153
K. 2012/11597
T. 4.7.2012
• TRAFİK KAZASINDAN KAYNAKLANAN YARALANMA ( Maddi ve Manevi Tazminat – Hatır Taşımacılığında Yalnızca Yolcunun Yararının Bulunduğu ve Taşıyanın Karşılıksız Olarak Onu Taşıdığı Gözetilerek Zararın Bir Bölümünün Tazminat Alacaklısı Üzerinde Bırakılması Gerektiği )
• MADDİ VE MANEVİ TAZMİNAT ( Hatır Taşımacılığında Yalnızca Yolcunun Yararının Bulunduğu ve Taşıyanın Karşılıksız Olarak Onu Taşıdığı Gözetilerek Zararın Bir Bölümünün Tazminat Alacaklısı Üzerinde Bırakılması Gerektiği – Trafik Kazasından Kaynaklanan Yaralanma )
• HATIR TAŞIMACILIĞI ( Yalnızca Yolcunun Yararının Bulunduğu ve Taşıyanın Karşılıksız Olarak Onu Taşıdığı Gözetilerek Zararın Bir Bölümünün Tazminat Alacaklısı Üzerinde Bırakılması Gerektiği – Trafik Kazasından Kaynaklanan Yaralanma/Maddi ve Manevi Tazminat )
818/m.43
ÖZET : Dava, trafik kazasından kaynaklanan yaralanma nedeniyle uğranılan maddi ve manevi zararın ödetilmesi istemine ilişkindir. Ölenin dava dışı sürücünün aracına ücret karşılığı binmediği, hatır taşımasının yapıldığı ve kazanın oluşumunda içinde bulunduğu araç sürücüsünün de kusurlu olduğu anlaşılmaktadır. Hatır taşımacılığında yalnızca yolcunun yararının bulunduğu ve taşıyanın karşılıksız olarak onu taşıdığı gözetilerek Borçlar Yasası’nın 43. maddesi gereğince zararın bir bölümünün tazminat alacaklısı üzerinde bırakılması gerekir. Bu nedenle hatır taşıması indirimi nazara alınmaksızın tazminatın aynen kabulü doğru bulunmamış, kararın bozulması gerekmiştir.
DAVA : Davacı S. Ü. vekili tarafından, davalı EGO Genel Müdürlüğü ve diğerleri aleyhine 06/05/2009 gününde verilen dilekçe ile trafik kazasından kaynaklanan yaralanma nedeniyle maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 27/03/2012 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı EGO Genel Müdürlüğü vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü:
KARAR : 1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Diğer temyiz itirazlarına gelince;
Dava, trafik kazasından kaynaklanan yaralanma nedeniyle uğranılan maddi ve manevi zararın ödetilmesi istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, hüküm; davalılardan EGO Genel Müdürlüğü tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, EGO Genel Müdürlüğü’ne ait otobüsün, içerisinde yolcu olarak bulunduğu araca asli kusurlu olarak çarpması neticesinde yaralandığını belirterek iş göremezlik tazminatı ve manevi tazminat istemlerinde bulunmuştur.
Davalılar, davacının içerisinde bulunduğu araçta hatır için taşındığını bu nedenle tazminat miktarından indirim yapılması gerektiğini ve davanın usul ve esastan reddini savunmuşlardır.
Mahkemece yapılan yargılama sonucunda, davalıların hatır taşımasına ilişkin beyanları yerinde görülmeyerek, olay nedeniyle davalının sürekli malul kalacak şekilde yaralanması nedeniyle maddi tazminat talebinin tümden, manevi tazminat talebinin ise kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Dosya kapsamı ve Ceza Mahkemesindeki anlatımlara göre; ölenin dava dışı sürücü V. Y.’ın aracına ücret karşılığı binmediği, hatır taşımasının yapıldığı ve kazanın oluşumunda içinde bulunduğu araç sürücüsünün de kusurlu olduğu anlaşılmaktadır. Hatır taşımacılığında yalnızca yolcunun yararının bulunduğu ve taşıyanın karşılıksız olarak onu taşıdığı gözetilerek Borçlar Yasası’nın 43. maddesi gereğince zararın bir bölümünün tazminat alacaklısı üzerinde bırakılması gerekir. Bu nedenle hatır taşıması indirimi nazara alınmaksızın tazminatın aynen kabulü doğru bulunmamış, kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda ( 2 ) no’lu bentte açıklanan nedenlerle davalı EGO Genel Müdürlüğü yararına BOZULMASINA, davalı EGO Genel Müdürlüğü’nün diğer temyiz itirazlarının yukarıda ( 1 ) no’lu bentte belirtilen nedenlerle reddine ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine, 04.07.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.