KARAR DÜZELTME MADDİ HATA SONUCU SÜRENİN GEÇMESİ
Özet: Davacının yasal süresi içinde karar düzeltme talebinde bulunmasına rağmen, maddi hata sonucu süre geçtiğinden bahisle karar düzeltme talebinin reddi isabetsiz olup, karar düzeltme isteminin süre yönünden reddine dair karar kaldırılmalıdır.
- 1086 s. HUKUK USULÜ MUHAKEMELERİ KANUNU ( MÜLGA ) [Madde 440]
Davacı Dinçel vekili ile davalı Kadir vekili arasında görülen dava hakkında İstanbul 42. Asliye Ticaret Mahkemesinden verilen 18.04.2012 gün ve 2011/267 E. – 2012/94 K. sayılı hükmün onanmasına ilişkin Dairemizin 05.02.2013 gün ve 2012/14566 E. – 2013/2175 K. sayılı ilamına karşı davacı vekili tarafından süresi içinde karar düzeltme yoluna başvurulmuş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
Davacı vekili Dairemizin 09.12.2013 tarih 2013/16915 – 19512 sayılı karar düzeltme isteminin süre yönünden reddine dair kararına karşı, karar düzeltme isteminin süresi içinde yapıldığını ve maddi hata sonucu istemin red edildiğini belirterek maddi hatanın düzeltilmesi talebinde bulunmuştur.
Yeniden yapılan incelemede; Davacı vekilinin yerel mahkeme kararını temyizi üzerine Dairemizce 05.02.2013 tarih 2012/14566 E. – 2013/2175 karar sayılı onama ilamına karşı yasal süresi içinde kararın düzeltilmesi talebinde bulunduğu ancak maddi hata sonucu süre geçtiğinden bahisle karar düzeltme isteminin red edildiği anlaşılmıştır.
Davacı vekilinin maddi hatanın düzeltilmesi isteminin kabulüne ve Dairemizin 09.12.2013 tarih 2013/16915 – 2013/19512 sayılı davacı vekilinin karar düzeltme isteminin süre yönünden reddine dair kararının kaldırılmasına;
Davacı vekilinin karar düzeltme itirazının incelenmesi sonucu;
Yargıtay ilamında belirtilen gerektirici sebeplere göre, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisine uymayan davacı vekilinin karar düzeltme isteminin (REDDİNE), takdiren
228.0. -TL.para cezasının karar düzeltme isteyenden alınarak hâzineye gelir kaydedilmesine, 13.02.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.
T.C Yargıtay 19.H.D E.2014/2129 K.2014/2845 T.13.02.2014